پودر موبر یا کرم موبر دائمی که به آن واجبی، تیزبر، تنویر ،طین، حنازرد یا نوره هم گفته می‌شود، فراورده‌ای پودری‌شکل به رنگ سفید است که از آمیخته شدن آهک و زرنیخ درست می‌شود و از آن برای موزدایی استفاده می‌شود.[۱] در تولیدات تجاری جدید، از سولفید یا باریوم سولفات (Barium sulfate) به عنوان جایگزین آرسنیک استفاده می‌کنند
یافته‌های باستان شناسان نشان می‌دهد که انسان‌های نخستین، از درهم آمیختن زرنیخ، سنگ آهک، صمغ و چکیدهٔ گیاهان، چنین آمیخته‌ای را برای رستن به دست می‌آورده‌اند. چهرهٔ پاک و تراشیدهٔ مصریان باستان، گواهی دهندهٔ وجود چنین آمیخته‌هایی است. به گفتهٔ هرودوت مصری‌ها بر این باور بودند که تنها در دنیای پس از مرگ، مو و ریش آن‌ها پروانهٔ رشد دارند. آن‌ها با به کار بردن نشاسته، آرسنیک و آهک آمیخته‌هایی برای پاکی خود از مو داشته‌اند. چنین وسواسی برای بی‌مویی و زیبایی به اندازهٔ بهداشت و جاویدی ارزش داشته‌است.
برچیدن تمام موهای بدن، یک روش پیشگیرانه در برابر عفونت و پلشتی بوده‌است. بدون شک آمیخته‌های نخستین، برای برداشتن مو دربرگیرندهٔ مادهٔ خمیری قندی از پختن شکر با لیمو و دیگر ادویه‌های طبیعی بوده‌است که با کشیدن در خلاف جهت رشد مو به کار گرفته می‌شده‌است. مایهٔ قندی باعث مهار رشد باکتری در محیط گرم این سرزمین می‌شده‌است.
این محلول شامل ۶۵ درصد کلسیم بی‌کربنات Ca(HCO3)2 و ۲۵ درصد آرسنیک سولفید As2S3 و ۱۰ درصد آهک و رطوبت است. فرایند شیمیایی به صورت زیر میباشد CaCO3 + CO2 + H2O → Ca(HCO3)2
Ca(OH)2 + CO2 = CaCO3+H20[۳] هر دو نمک‌های آرسنیک (اسید) و آهک (بازی)، خورنده هستند و برای همین، آمیخته‌شان، خاصیت شدید خورندگی دارد. آرسنیک بسیار سمی و کشنده است و برای همین، واجبی به عنوان مادهٔ آرایشی سمی به‌شمار می‌آید.
اپیلاسیون با کرم موبر